الوند دختر
ماهور الوند، دختر کارگردان کهنه‌کار سینمای ایران، سیروس الوند است. او از کودکی در فضاهای سینمایی بزرگ شد و به تنها چیزی که فکر می‌کرد بازیگری بود. بزرگ‌ترین دغدغه‌اش هم خارج شدن از زیر سایه‌ی پدر و انجام فعالیت هنری مستقل بود. برای همین تا به حال هیچ‌گاه او را در کارهای پدرش ندیده‌ایم. ماهور الوند مانند 400 داوطلب دیگر برای بازی در فیلم «دختر» تست داد و پذیرفته شد. بدون هماهنگی قبلی یا هر چیزی دیگر. درخششش در آن فیلم به همه اثبات کرد که استعداد او دال بر پذیرفته شدنش شده، نه نام خانوادگی. ماهور بیش از سینما شیفته تئاتر است و تحصیلاتش را نیز در همین زمینه انجام داده است. اما ورود ناگهانی او به سینما، خواسته یا ناخواسته شهرتی را برایش رقم زده که دل کندن از این مدیوم را سخت می‌کند.
خانواده
ماهور الوند متولد تیرماه 1373 در تهران است. مادرش زهرا جناب است و پدرش هم که نیازی به معرفی ندارد. نام سیروس الوند از سال‌ها قبل از انقلاب تا همین الان برای همه‌ی سینما دوستان ایرانی نامی آشنا و محبوب است. او نویسندگی و کارگردانی فیلم‌هایی ازجمله «فریاد زیر آب»، «دست‌های آلوده»، «مزاحم»، «رستگاری در هشت و بیست دقیقه»، «تله»، «زن دوم»، «پرتقال خونی» و ... را بر عهده داشته است که برخی از آن‌ها از آثار ماندگار سینمای ایران به‌حساب می‌آیند. آهو نام دختر دیگر سیروس الوند و خواهر ماهور است. ماهور تحصیل کرده رشته کارگردانی بازیگری تئاتر از دانشگاه هنرهای زیبا دانشگاه تهران است و زمانی که «دختر» را بازی می‌کرد هنوز دانشجو بود. او ازدواج نکرده و همچنان مجرد است.
تئاتر
ماهور همان‌طور که در رشته تئاتر تحصیل می‌کند، اولین تجربه‌های اجرایی‌اش را هم در همین حیطه به دست آورده است. او حضور بر روی صحنه و کارگردانی را در دانشگاه آغاز کرد و در جشنواره‌های دانشجویی حضور پیدا کرد. ماهور الوند دو سال در این جشنواره‌ها شرکت کرد و نمایش‌هایی را در سال استاد سمندریان و تماشاخانه آب به اجرا برد. هرسال هم نمایش‌هایش به‌عنوان کارهای برگزیده انتخاب شدند. ماهور به‌هیچ‌عنوان دوست ندارد سینما باعث کم‌رنگ شدن فعالیتش در عرصه نمایش باشد. او می‌گوید: «اگر تئاتری به من پیشنهاد شود که احساس کنم به پیشرفتم کمک می‌کند، ممکن است حتی یک پروژه سینمایی را به خاطر آن کنار بگذارم. ایده‌آل من این است که تئاتر و سینما را باهم ادامه دهم.»
آغاز فعالیت سینمایی
ماهور الوند 20 ساله درگیر و دار فعالیت‌های صحنه‌ای و دانشگاهی‌اش بود که خبر آمد رضا میر کریمی برای انتخاب نقش اول فیلمش تست می‌گیرد. ماهور که به بازیگری در سینما بی‌علاقه هم نبود، تصمیم گرفت شانسش را امتحان کند. او گفته است که سینما را دوست داشته اما هیچ‌گاه جز برنامه‌های جدی آن زمانش نبوده است. به هر حال دختر سیروس الوند هم مانند دختران دیگر وقت گرفت و برای تست به دفتر میرکریمی رفت. ماهور همه تلاش خود را می‌کرد که از نام و شهرت پدرش صحبت به عمل نیاید. اما نمی‌توان گفت که رضا میرکریمی از هویت او بی‌خبر بوده است. به هر ترتیب ماهور الوند بعد یکی دو هفته رفت‌وآمد و گذراندن تست‌های مختلف برای نقش اول آن فیلم برگزیده شد.
درخشش دختر
با اکران «دختر» در سال 94 ، فیلم و بازیگر نقش اصلی‌اش هر دو درخشیدند. فیلم سینمایی «دختر» در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر در 7 بخش نامزد دریافت سیمرغ بلورین شد. البته ماهور الوند به‌عنوان بازیگر نقش اصلی در میان آن‌ها نبود. با این حال نمی‌توان منکر درخشش او در آن اثر شد. زیرا که ماهور در آن دوره رقبای مطرحی همچون پریناز ایزدیار، ساره بیات، طناز طباطبایی و ... داشت. او توانست در جشنواره بین‌المللی انجمن فیلم‌سازان مالزی، جایزه بهترین بازیگر زن را کسب کند و از آن جشنواره دست‌خالی برنگردد. در فیلم »دختر»، ماهور نقش دختری به نام سارا را بازی می‌کرد که برای رسیدن به خواسته‌هایش دست به هر کاری میزند. «دختر»ی که به دلیل تفاوت نسل‌ها، با خانواده‌اش مشکل دارد. «دختر» نوید ظهور پدیده‌ای مستعد و خوش‌ذوق با جنسی متفاوت را در سینمای ایران می‌داد. سیروس الوند هم عنوان کرده که از بازی دخترش در فیلم «دختر» راضی است و در فیلم‌نامه جدیدش نقشی مختص او نوشته است. نقشی که اگر خوب پردازش و اجرا نشود مطمئناً استقلال هنری ماهور را به خطر می‌اندازد و واکنش منتقدین را به همراه خواهد داشت. اتفاقاتی که پس «قاتل اهلی» مسعود کیمیایی افتاد.
بعد از دختر
ماهور الوند در دومین تجربه بازیگری‌اش، نقش اصلی فیلم تهمینه میلانی را بازی کرد. او در فیلم سینمایی «ملی و راه‌های نرفته‌اش» نقش دختری را ایفا می‌کند که در مسیر کلاس عاشق می‌شود و علی‌رقم مخالفت خانواده، ازدواج می‌کند. دختری که به نظر می‌رسد شباهت زیادی به سارای «دختر» دارد. حتی به خود ماهور که همواره به دنبال استقلال از خانواده است. «هتریک» رامتین لوافی و «چهارراه استانبول» ساخته مصطفی کیایی فعالیت‌های بعدی او در سینما هستند.
اصرار بر استقلال
ماهور در آغاز راه سینمایی‌اش تلاش می‌کند تا به‌عنوان هنرمندی مستقل شناخته و پذیرفته شود. او می‌گوید: «هم من و هم پدرم دوست داریم اگر قرار است اتفاقی برای من در این سینما بیفتد، از طرف خودم باشد و من بتوانم خودم به جایی برسم. دلیل آن‌هم همین است که من واقعاً دوست دارم مستقل از پدرم کار کنم و واقعاً این تصور نباشد که پدر من چون کارگردان است، من وارد سینما شده‌ام. دوست دارم که کار خودم به‌صورت مستقل قضاوت شود.»
رؤیای عجیب‌وغریب
یکی از آرزوهای ماهور الوند در عرصه هنر این است که با تمام کارگردانان کار کند. وقتی می‌گوید تمام، یعنی واقعاً تمام آن‌ها و خواسته‌اش را به کارگردانان بزرگ و مطرح هم محدود نمی‌کند. او می‌گوید: «دوست دارم با کارگردان سخت‌گیر، منعطف، جوان، باتجربه، فیلم اولی و ... کار کنم که بعد از این بتوانم به شکل مشخص بگویم، من در این زمینه یا از کار فلان کارگردان خوشم می‌آید. الآن هیچ ایده‌ای ندارم.» به نظر می‌آید ماهور الوند اعتقاد زیادی به روش آزمون خطا دارد. هر چند از علاقه‌اش به یادگیری هرچه بیشتر و کسب تجربه هم نمی‌توان چشم‌پوشی کرد. او عنوان کرده که بعد از ورود به سینما همچنان تحصیلش را ادامه می‌دهد و دوست ندارد به خاطرش دست از یادگیری بردارد.
ممنتو
کریستوفر نولان کارگردان موردعلاقه ماهور الوند در سینمای جهان است. او «ممنتو»(فیلمی از کریستوفر نولان) را ماهی یک‌بار می‌بیند و می‌گوید، هر بار نکات تازه‌ای را در آن کشف کرده و لذت می‌برد.
